Ołtarze Miłosierdzia Bożego i Św. Jana Pawła II – założenia kompozycyjne
1.Wyeksponowanie obrazów poprzez ramę drewnianą, oprawę kamienną oraz elementy z brązu polerowanego.
2. Prosta forma ramy drewnianej i oprawy kamiennej obrazu, nawiązująca do architektury, nie zmieniająca zasadniczo charakteru wnętrza kościoła.
3. Masywne półki przeznaczone głównie do dekoracji kwiatowych oraz stopnie – klęczniki.
4. Elementy rzeźbiarskie – odlane z brązu:
W przypadku Obrazu Miłosierdzia Bożego jest to kontynuacja symboliki obrazu, a konkretnie promieni wyrażających krew i wodę. „Blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz… – Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia Mojego wówczas, kiedy konające serce Moje zostało włócznią otwarte na krzyżu”. (Dz. 299).
Symboliczny kłos oznacza życie, krople krwi i wody są źródłem dla tego życia. Całość przedstawiona jest w ekspresyjnej formie, wyrażającej dynamizm, powiew wiatru.
Podobnie w przypadku elementu pod obrazem Św. Jana Pawła II. Wiatr – mówił Papież- “w szczególny sposób ukazuje ów nadprzyrodzony dynamizm, dzięki któremu sam Bóg przybliża się do ludzi, aby ich wewnętrznie przekształcić, uświęcić i w pewnym sensie, mówiąc językiem Ojców Kościoła, wynieść do Boskości”. Ta forma przestrzenna stanowi zarówno podstawę obrazu jak też oprawę i zabezpieczenie relikwiarza utrzymanego w podobnej konwencji.
Obie formy rzeźbiarskie pełnią jeszcze jedną funkcję. Można w sposób niewidoczny ukryć za nimi źródło światła, które pozwoli wyeksponować i uwidocznić obrazy, zwłaszcza w części centralnej, tworząc dyskretnie nastrój modlitewny.
