I Komunia Św.

eucharystiaNajświętsza Eucharystia – I Komunia święta   

Zbliżam się w pokorze i niskości swej;
Wielbię Twój majestat, skryty w Hostii tej.
Tobie dziś w ofierze serce daję swe;
O, utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe.

Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak;
Kto się im poddaje, temu wiary brak;
Ja jedynie wierzyć Twej nauce chcę,
Że w postaci Chleba utaiłeś się.  

Z Katechizmu Kościoła Katolickiego

1323 „Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy – Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały”.

1406 Jezus mówi: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki… Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne… trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6,51.54.56).

1407 Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła, ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia, złożonej raz na zawsze Ojcu na krzyżu. Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa łaski zbawienia na swoje Ciało, którym jest Kościół.

1408 Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze: głoszenie słowa Bożego, dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pana. Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu.

1409 Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej.

1410 Sam Chrystus, wieczny Arcykapłan Nowego Przymierza, działając przez posługę kapłanów, składa Ofiarę eucharystyczną. Sam Chrystus, rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina, jest również darem ofiarnym składanym w Eucharystii.

1411 Tylko kapłani ważnie wyświęceni mogą przewodniczyć Eucharystii i konsekrować chleb i wino, aby stały się Ciałem i Krwią Pana.

1412 Istotnymi znakami sakramentu Eucharystii są pszenny chleb i wino gronowe, nad którymi wzywa się błogosławieństwa Ducha Świętego i kapłan wypowiada słowa konsekracji, będące słowami Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: ” To jest Ciało moje za was wydane : To jest kielich Krwi mojej…”

1413 Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem.

1414 Eucharystia jako ofiara jest także składana na wynagrodzenie za grzechy żywych i zmarłych, a także by otrzymać od Boga duchowe i doczesne dary.

1415 Kto chce przyjmować Chrystusa w Komunii eucharystycznej, musi być w stanie łaski. Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Eucharystii bez otrzymania uprzednio rozgrzeszenia w sakramencie pokuty.

1416 Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa w Komunii świętej pogłębia zjednoczenie komunikującego z Panem, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od grzechów ciężkich. Ponieważ zostają umocnione więzy miłości między komunikującym a Chrystusem, przyjmowanie tego sakramentu umacnia jedność Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa.

1417 Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku.

1418 Ponieważ w sakramencie Ołtarza obecny jest sam Chrystus, należy Go czcić kultem adoracji. „Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu… jest dowodem wdzięczności, poręką miłości i obowiązkiem należnej czci względem Chrystusa Pana”. 

1419 Chrystus, przechodząc z tego świata do Ojca, dał nam w Eucharystii zadatek swojej chwały; udział w Najświętszej Ofierze utożsamia nas z Jego Sercem, podtrzymuje nasze siły w czasie ziemskiej pielgrzymki, budzi pragnienie życia wiecznego i już teraz jednoczy nas z Kościołem niebieskim, ze świętą Dziewicą Maryją i wszystkimi świętymi.

Uroczystość I Komunii św. w parafii NSPJ

Uroczystość I Komunii św. w naszej parafii odbywa się w pierwszą niedzielę maja, podczas Mszy św. o godz. 11.30.

Wszystkie dzieci, które mają przystąpić do I Komunii św. winny uczestniczyć w przygotowaniu parafialnym.

Przygotowanie parafialne do I Komunii św. prowadzone jest w ramach spotkań, które mają miejsce po wcześniejszym zapowiedzeniu w kościele NSPJ. Zapisanie dziecka do I Komunii Świętej – do końca września.

Rodzice powinni nie tylko umożliwić dziecku udział w przygotowaniu parafialnym, ale także towarzyszyć dziecku podczas udziału w spotkaniach.

Udział dziecka w katechezie szkolnej oraz w przygotowaniu parafialnym jest warunkiem dopuszczenia do I Komunii św.

Przygotowanie parafialne prowadzi:  Ks. Łukasz Pietrzak.

Wskazania Biskupa Ordynariusza dotyczące uroczystości I Komunii Świętej

Kościół otrzymał od Chrystusa jako dar największy Eucharystię (Ecclesia de Eucharistia nr 11). Dlatego Kościół troszczy się, aby chrześcijanie dobrze rozumieli tajemnicę Eucharystii, świadomie, aktywnie, pobożnie i owocnie w niej uczestniczyli. Czyni to szczególnie podczas przygotowania dzieci do pierwszego, pełnego uczestnictwa w Eucharystii. Przygotowanie to zmierza do wyrobienia u dzieci postawy dysponującej do właściwego przeżywania Eucharystii. Ważnym elementem tego przygotowania jest też sam przebieg i przeżycie przez dzieci uroczystości pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej.

1. Sakrament pokuty.

Miłość do Eucharystii prowadzi do coraz głębszego docenienia sakramentu pojednania. Więź, istniejąca między tymi świętymi znakami łaski, powinna zostać ukazana dzieciom w czasie katechezy szkolnej i parafialnej. W ten sposób dzieci będą uczyły się, iż rezultatem drogi nawrócenia jest wejście w komunię z Bogiem i Kościołem, która najpełniej wyraża się w ponownym przystępowaniu do Eucharystii (Sacramentum Caritatis nr 20). Mając to na względzie:

1.1. Należy stworzyć taki klimat wokół pierwszej spowiedzi, aby dzieci przeżyły ją jako radosne spotkanie z Jezusem przebaczającym w sakramencie Pokuty i Pojednania.

1.2. Zaleca się, aby spowiedź odbywała się w ramach nabożeństwa pokutnego, w czasie którego można dzieciom pomóc w dobrym przygotowaniu się do sakramentu pokuty poprzez przypomnienie warunków tego sakramentu, zwłaszcza w przeprowadzeniu rachunku sumienia, wzbudzenia żalu za grzechy.

2. Msza Święta z udzieleniem I Komunii.

Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. W Najświętszej Eucharystii zawiera się bowiem całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha” (KKK 1324). Z uwagi na szacunek do Tajemnicy tajemnic Msza święta z udzieleniem I Komunii:

2.1. Powinna być celebrowana z zachowaniem wszystkich przepisów liturgicznych, a zatem:

– należy unikać liturgicznych lub quasiliturgicznych „dodatków”, które nie są niezbędne, a włączone w liturgię mogłyby przysłonić właściwy obrzęd.

– dzieci winny skupić się na pobożnym uczestnictwie w liturgii Mszy świętej, a nie na występach wobec zgromadzonej wspólnoty.

– należy unikać organizowania w czasie liturgii akademii z recytacją wierszyków, przemówień, śpiewem piosenek itp.

– słowo Boże winni czytać rodzice (oni są pierwszymi nauczycielami wiary swoich dzieci). Również psalm responsoryjny winni śpiewać rodzice. Dzieci nie są przygotowane do pełnienia funkcji lektora czy kantora,

– dzieci mogą odczytać wezwania modlitwy powszechnej, zwłaszcza za swoich rodziców, nauczycieli, katechetów. Rodzice zaś za swoje dzieci.

– dzieci winny przynieść w procesji do ołtarza dar chleba i wina oraz swoje zobowiązania powstrzymania się od palenia papierosów i picia alkoholu,

– roztropnemu rozeznaniu przez Księdza Proboszcza pozostawia się wybór praktyki przyjmowania przez dzieci I Komunii Świętej w towarzystwie rodziców, czy też bez nich,

– należy odejść od zwyczaju, o ile taki istnieje, przygotowania się w czasie Modlitwy Eucharystycznej do przyjęcia Komunii św. z książeczek. Najlepszym przygotowaniem jest czynny udział w liturgii Mszy świętej. Przygotowanie z książeczki może być przed Komunią poza Mszą świętą,

– dziękczynieniem po Komunii Świętej powinno być wspólne uwielbienie, adorowanie Jezusa Eucharystycznego. Może nim być wspólna modlitwa, właściwa pieśń, a nie czytanie przez dzieci modlitw z książeczki,

– wszelkiego rodzaju przemówienia, podziękowania powinny być krótkie i zwięzłe. Należy je wygłaszać po zakończeniu Mszy świętej.

2.2. Filmować czy też fotografować w czasie Mszy świętej mogą tylko te osoby, które ukończyły specjalny kurs fotografów kościelnych i wiedzą jak to robić dyskretnie, bez przeszkadzania uczestnikom zgromadzenia, a zwłaszcza dzieciom. Praktyczny wzgląd nakazuje zatrudnić tylko jednego fotografa i kamerzystę, z których pracy skorzystają wszyscy. W ten sposób nie będzie zamieszania wokół dzieci, tak jak wtedy, gdy każdy z krewnych czy znajomych zechce robić zdjęcie. Zasady filmowania i fotografowania określają odpowiednie normy. Należy o nich uprzednio pouczyć rodziców.

3. Strój.

Strój winien symbolizować swą bielą czystość serc dzieci. Powinien być prosty, schludny i estetyczny. Uniknie się w ten sposób niezdrowej konkurencji, kto ma najpiękniejszy czy najdroższy strój. Należy ustalić jeden rodzaj stroju dla wszystkich dzieci, z rozróżnieniem na strój dla dziewcząt i chłopców. Wpłynie to na właściwe uczestnictwo w Mszy świętej. A ponadto, koszty takiego stroju będą bardziej przystępne dla wszystkich, zwłaszcza dla mniej zamożnych rodziców. Oprócz tego stroje mogą być przekazywane przystępującym do I Komunii św. w roku następnym.

4. Goście.

Należy zadbać, aby goście, przybywający nieraz z odległych stron na uroczystość pierwszokomunijną, mieli możliwość przystąpienia do sakramentu pokuty. O tej możliwości należy przypomnieć przed rozpoczęciem Mszy świętej.

5. Prezenty.

Należy pamiętać, że prezenty są najmniej istotnym elementem uroczystości pierwszokomunijnej. W tym duchu wychowujemy dzieci w ciągu całego przygotowania do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej. Nie mogą one być dla dzieci miernikiem ważności tej uroczystości. Należy tak formować rodziców, a poprzez nich gości, aby ich prezenty były symboliczne, a obdarowujący zaczekali z ich wręczeniem do momentu zakończenia uroczystości w kościele. Prezenty powinny być bowiem tylko dodatkiem do święta w życiu dziecka, a nie pierwszym punktem uroczystości.

6. Przyjęcie pierwszokomunijne.

Należy przypomnieć rodzicom, że przyjęcie rodzinne winno być absolutnie bezalkoholowe. Ma to być spotkanie najbliższych, przebiegające w duchu radości i miłości, z akcentem na najważniejszy moment uroczystości, jakim było spotkanie dziecka z Jezusem w Eucharystii. Należy prosić rodziców, by przyjęcia nie były zbyt wystawne.

Z okazji uroczystości pierwszokomunijnej można wprowadzić zwyczaj podzielenia się przez dzieci otrzymanymi podarunkami z tymi rówieśnikami, którzy żyją w ubóstwie i nie posiadają środków w stopniu wystarczającym do godnego życia (misje).

7. Składanie ofiar przez rodziców z okazji I Komunii Świętej.

Nie powinno ono wynikać z jakiejkolwiek inspiracji duszpasterzy. Jeśli rodzice podejmą już decyzję o złożeniu ofiary na cel kościelny, wówczas należy im uświadomić, by nie była ona zbyt dużym obciążeniem finansowym, zwłaszcza dla mniej zamożnych rodzin. Ta kwestia nie powinna być powodem niedopowiedzeń i niepokojów wśród wiernych. I w tym przypadku obowiązuje zasada dobrowolności ofiar na cele kościelne.

Zakończenie

Eucharystia jest sakramentem, w którym Chrystus, dając nam Siebie ożywia naszą miłość i buduje jedność. Niech więc w duchu tej miłości będą podejmowane wszelkie duszpasterskie działania związane z przygotowaniem dzieci do I Komunii Świętej.

Wszystkim zaangażowanym w przygotowanie dzieci do I Komunii Świętej błogosławię!

+ Wiktor Skworc
Biskup Tarnowski
Tarnów, w Wielki Czwartek 2007 r.

Komentowanie jest wyłączone