Kościół katolicki wyznaje i naucza, że sakrament namaszczenia chorych jest jednym z siedmiu sakramentów Nowego Testamentu, ustanowionym przez Chrystusa, naszego Pana. Wspomina o nim św. Marek (Mk 6,13), lecz poleca go wiernym i ogłasza Apostoł Jakub, brat Pana. Mówi on: „Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).
Sakrament namaszczenia chorych można przyjąć zawsze w razie potrzeby (zły stan zdrowia, ciężka choroba, czy zagrożenie życia). Sakramentu spowiedzi i Komunii świętej (a także jeśli potrzeba namaszczenia chorych) udziela się w każdą I sobotę miesiąca od godz. 8.00 podczas odwiedzin w domu chorego.
Należy wtedy przygotować:
– stolik nakryty białym obrusem lub godne miejsce na Najświętszy Sakrament,
– krzyżyk i dwie świece, które zapala się po przyjściu kapłana,
– uczestniczyć wraz z chorym w obrzędzie sakramentu (wyłączając spowiedź).
