Celem formacji jest odnowa życia i wewnętrzna zgoda na osobiste uświęcenie, czyli stałe nawracanie się. Kard. Suenens ujął ten cel w zdaniu : „Nie pytaj , czy jesteś w Odnowie, ale czy odnowa jest w tobie”.
Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym nie mają jednolitej formacji. Każda wspólnota, pod kierunkiem swojego kapłana, sama decyduje o swoim wzroście duchowym i rozeznaje, jaką drogą będzie podążać w nadchodzącym roku. Aby iść razem, potrzebne są jednolite zasady dla wszystkich. Nie powinno się należeć do kilku ruchów czy grup, bo wtedy nie korzystamy z żadnej formacji i nie rozwijamy się duchowo.
W naszej wspólnocie przy planowaniu tematów na dany rok staramy się uwzględniać wskazania i nauczanie Naszego Wielkiego Papieża bł. Jana Pawła II, oraz Komisji Teologicznej.
Formacja Biblijna.
Obecnie naszą formację biblijną prowadzi biblista ks. dr Robert Głuchowski.
W roku 2009/1010 przyjęliśmy jako podstawę do naszej wspólnotowej i osobistej formacji podręcznik „Ufni, mężni do zadań specjalnych” Medytacje dla Charyzmatyków. O Remigiusz Recław, Wydawnictwo Ośrodek Odnowy w Duchu Świętym Łódź.
Po świetnym wprowadzeniu do medytacji i omówieniu danej księgi przez naszego księdza biblistę, zaopatrzeni w podręczniki mieliśmy miesiąc na osobistą medytację.
Tematy:
– Charyzmatyk wierny – Tobiasz
– Charyzmatyk wielkiego zaufania – Abraham
– Wielkie charyzmaty i wielkie lęki – Eliasz
– Trudne powołanie charyzmatyczne – Jeremiasz
– Charyzmatyk miłosierny – Józef
– Powołany do głoszenia miłosierdzia – Jonasz
– prorokuj do Ducha – Ezechiel
Rok 2010/2011 spotkania „Grupy Biblijnej” tj. animatorów i wszystkich zainteresowanych tematyką biblijną odbywają się cyklicznie w 2-gą środę miesiąca a tematem są Dzieje Apostolskie.
Temat ten będzie kontynuowany w następnym roku tj. 2011/2012.
Formacja eucharystyczna.
W ramach przygotowań do Mszy św. w ostatni czwartek m/ca uczymy się pod kierunkiem księdza moderatora zasad obowiązujących w Liturgii: odnośnie przygotowania śpiewów (diakonia muzyczna), komentarzy, ofiarowania darów, modlitwy wiernych.
W roku 2009/2010 tematem przewodnim na Mszy św. wspólnotowej w ostatni czwartek miesiąca była: Msza Święta i jej dobre, świadome i pełne przeżywanie.
Msza Święta z modlitwami o uzdrowienie rok 2009/2010, tematy rozważań:
29.10.2009 – Sens obrzędów wstępnych
26.11.2009 – Spotkanie z Bogiem w Słowie (Liturgia Słowa)
28.01.2010 – Homilia i modlitwa wiernych
25.02.2010 – Jeśli przyniesiesz dar swój do ołtarza (Ofiarowanie)
25.03.2010 – To jest Ciało Moje, to jest Krew Moja (Konsekracja)
29.04.2010 – Modlitwa Pańska i Obrzęd Pokoju
27.05.2010 – W Komunii z Bogiem i ludźmi (Obrzęd Komunii Świętej)
24.06.2010 – Obrzędy zakończenia (błogosławieństwo końcowe, rozesłanie)
Na zakończenie tego roku został wyświetlony film „Tajemnica Eucharystii” – zapis spektaklu teatralnego im. J. Węgrzyna przedstawiający w niezwykle obrazowy i sugestywny sposób tajemnice Eucharystii (inspirowany objawieniami boliwijskiej mistyczki Cataliny Rivas )
Film do nabycia: http://www.sklepik.odnowa.org
Również na zakończenie tego roku uczestnicy Naszej Eucharystii otrzymali takie pamiątkowe obrazki.
Formacja ludzka.
Wskaźnikiem naszego rozwoju duchowego jest wypełnianie najważniejszego przykazania Miłości Boga i bliźniego. Im bardziej potrafię kochać, tym jestem bliżej i bardziej jestem zjednoczony z Bogiem
Staramy się budować zdrowe relacje w grupie poprzez organizowanie wspólnych wyjazdów np. latem na „działki” gdzie jest modlitwa, Eucharystia, ale także wspólne radosne świętowanie, śpiew, rozmowy.
Takim radosnym i oczekiwanym spotkaniem przy ciastku i kawie jest coroczne spotkanie opłatkowe grupy. Zazwyczaj z przygotowanymi niespodziankami, np. wizytą św. Mikołaja, losowaniem świętych opiekunów na dany rok itp.
W czasie cotygodniowej wspólnej modlitwy rozważamy słowo Boże i dzielimy się tym co nas w Tym Słowie poruszyło. To pomaga nam z kolei wprowadzać Boga w naszą codzienność, w relacje z bliskimi (relacje wzajemnej miłości i przebaczenia).
Formacja intelektualna.
Zachęcamy do pogłębiania wiedzy poprzez sięganie do lektur. Szczególnie tak ważnych dla Odnowy w Duchu Świętym „Dokumentów z Malines” Kard. Leona Josepha Suenensa.
Oficjalnych pism formacyjnych: http://www.zeszytyodnowy.eu/
Wiele cennych książek można nabyć przy okazji spotkań diecezjalnej Szkoły Modlitwy, rekolekcji Grup Odnowy w Ciężkowicach, corocznych majowych czuwań na placu Jasnogórskim. Mamy do dyspozycji,
wydawnictwa: Centrum Formacji Wieczernik w Magdalence k. Warszawy
http://www.odnowa.jezuici.pl/sklep/
oraz media :
Uzdrowienie wewnętrzne:
W formacji uczestników spotkań ważnym etapem na drodze wzrostu duchowego jest etap podstawowego uzdrowienia wewnętrznego. Na tym etapie Bóg stopniowo uwalnia nas od uraz, lęków, niepewności, zamknięcia na ludzi i Boga. To wszystko stanowi część naszej wewnętrznej postawy, która ukształtowała się w nas na skutek grzechu osobistego, grzechu innych ludzi, raniących relacji w środowisku naszego dzieciństwa, niezdrowej obyczajowości, traumatycznych wydarzeń, wypaczonego życia społecznego. Podstawowe zranienia wewnętrzne są spowodowane relacjami z najbliższymi osobami: rodzicami, współmałżonkiem, rodzeństwem oraz innymi osobami odgrywającymi znaczącą rolę w naszym dzieciństwie i młodości. Potrzeba dotknięcia przeszłości, powrotu do niej wraz z Jezusem, otwarcia się na Jego dar uzdrowienia, aby konsekwencje tych zranień nie panowały nad nami, byśmy mogli całkowicie i głęboko zaufać Bogu. (ZO 3(78) 2005)
W roku 2010/2011 podjęto tematykę uzdrowienia jako temat przewodni comiesięcznych spotkań – Mszy Świętych z modlitwą o uzdrowienie:
Tematy rozważań:
Wrzesień: Co znaczy być uzdrowionym ?
Październik: Uzdrowienie a związki międzyludzkie.
Listopad: Uzdrowienie duchowe.
Grudzień: (Bochnia – udział i prowadzenie)
Styczeń: Uzdrowienie emocjonalne.
Luty: Uzdrowienie teologiczne.
Marzec: Uzdrowienie społeczne.
Kwiecień: Uzdrowienie ciała.
Maj: Uzdrowienie w kontekście zmartwychwstania.
Czerwiec: Jezus sam wybiera czas uzdrowienia.
W czasie adoracji po zakończeniu każdej Mszy świętej w ostatni czwartek miesiąca są prowadzone przez kapłanów modlitwy o uzdrowienie w określonych obszarach (także tych nie wymienionych w temacie).
Można i trzeba, prosić Pana Jezusa, o uzdrowienie wewnętrzne dla siebie (często pomaga w uzyskaniu łaski uzdrowienia fizycznego).
Propozycja nowenny.
Modlitwy o uzdrowienie wspomnień
DZIEŃ 1
Być może przyczyną naszych cierpień jest nasz grzech, być może jest to grzech innych. Stałem się ofiarą grzechu, który spowodował we mnie liczne rany. Pan o nich wie, On obiecuje mi triumf nad złem, które mnie dotyka. On chce obdarzyć mnie swoim zbawieniem.
Jr 30,15-17
Dlaczego krzyczysz z powodu twej rany, że ból twój nie da się uśmierzyć? Przez wielką twoją nieprawość i liczne twoje grzechy to ci uczyniłem. Wszyscy jednak, co cię chcieli pochłonąć, sami ulegną pożarciu. Wszyscy, co ciebie uciskali, pójdą w niewolę. Ci, co grabili ciebie, zostaną ograbieni. Wszystkich tych, co łupili ciebie, wydam na łup. Albowiem przywrócę ci zdrowie i z ran ciebie uleczę – wyrocznia Pana – gdyż nazywają cię „Odrzuconą”, Syjonie, „o którą nikt się nie troszczy”.
DZIEŃ 2
Być może nasza przeszłość nas boli. Może zostaliśmy skrzywdzeni przez naszych rodziców, rodzeństwo, przez nauczycieli, przez współmałżonka. Pan wzywa nas do tego, abyśmy te bolesne wspomnienia oddali Jemu. On czyni wszystko nowe. On pragnie uzdrowić naszą pamięć -nie znaczy to, że zapomnimy, ale że wspomnienia nie będą sprawiać nam bólu.
Iz 43,16-20
Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody: który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci. Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Czytaj aż do wiersza 20.
DZIEŃ 3
Nie możemy sami wyzwolić się z sideł zła, które nas spotkało. Tylko Bóg jest naszym pocieszycielem, naszym obrońcą i uzdrowicielem.
Iz 51,12-16
Ja i tylko ja jestem twym pocieszycielem. Kimże ty jesteś, że drżysz przed człowiekiem śmiertelnym i przed synem człowieczym, z którym się obejdą jak z trawą? Czytaj aż do wiersza 16.
DZIEŃ 4
Obietnice Boże przewyższają nasze rozumienie, Bóg zna nasze rany, On zna wszystkie nasze potrzeby i pragnie je obficie zaspokoić. On wzywa nas do przyjęcia uzdrowienia naszych zranień, do nowego życia w wolności.
Iz 52,1-2
Przebudź się, przebudź! Przyodziej moc twą, Syjonie. Oblecz się w szaty najokazalsze, o Święte Miasto, Jeruzalem! Bo już nie wejdzie nigdy do ciebie żaden nie obrzezany ani nieczysty. Otrząśnij się z prochu, powstań, o Branko Jerozolimska! Rozwiąż sobie więzy na szyi, pojmana Córo Syjonu!
DZIEŃ 5
Tym, co nas uzdrawia, jest miłość Boża, nieskończona miłość, którą Bóg pragnie obdarzyć każdego z nas. Tę miłość najpełniej ofiarowuje nam w Eucharystii. Świadome uczestnictwo we Mszy świętej i „nasycanie się” Bożą miłością podczas adoracji może stać się bardzo skutecznym lekarstwem na nasze zranienia.
Iz 54,4-10
Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości i nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa. Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię – Pan Zastępów, Odkupicielem twoim -Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi. Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej
żony młodości mówi twój Bóg: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. Czytaj aż do wiersza 10.
DZIEŃ 6
Miłość Boża objawiła się w Jezusie. Jezus całe swoje życie poświęcił głoszeniu Dobrej Nowiny o Bożej miłości i nigdy nie odmawiał tym, którzy prosili Go o uzdrowienie, a więc i tobie nie odmówi tej łaski.
Mt 4,23-24
/ obchodził Jezus cala Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał.
DZIEŃ 7
Nasza modlitwa winna być wytrwała nawet wtedy, gdy pozornie nie widzimy efektów. Winniśmy się modlić z wiarą i całkowitym poddaniem się woli Boga. Wewnętrzne uzdrowienie jest Jego wolnym darem, którego On udziela nam w swoim czasie. Naszą rzeczą jest się modlić.
Łk 18,1-6
Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać. „W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bal i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do Niego z prośbą…” Czytaj dalej aż do wiersza 8.
DZIEŃ 8
Nasze słabości, zranienia, krzywdy są błogosławieństwem. Właśnie w tych słabościach Jezus pragnie objawić swoją moc. On sam chce być naszym Lekarzem.
Mt 10,9-13
Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to faryzeusze mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?” On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.
DZIEŃ 9
Naszą odpowiedzią na Boże obietnice, na Jego miłość, jest tylko ufność.
Być może Zło będzie próbowało nas zniechęcić i podważyć wiarę w to, że Pan dokonuje w nas uzdrowienia. Ratunkiem jest oddawanie Jezusowi wszystkiego w ufności. On jest wierny i na pewno dotrzyma swoich obietnic.
l J 5,14-15
Ufność, którą w Nim pokładamy, polega na przekonaniu, że wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z Jego wolą. A jeśli wiemy, że wysłuchuje wszystkich naszych próśb, pewni jesteśmy również posiadania tego, o cośmy Go prosili.
Być może w trakcie tych dni modlitwy już coś się w tobie dokonało. Być może odkryłeś źródła swoich postaw. Podziękuj za to Jezusowi i proś Go, aby uzdrowienie, które w tobie rozpoczął, postępowało. Uzdrowienie jest najczęściej procesem, dokonuje się etapami. Nie jest ono także jakimś działaniem magicznym, lecz wymaga naszej współpracy.
W trakcie nowenny oddaj Bogu wszystkie okresy swojego życia, przechodząc je kolejno od poczęcia aż do momentu, w którym się obecnie znajdujesz. Zaproś Jezusa we wszystkie bolesne wspomnienia bądź te fakty z twojego życia, których nie pamiętasz, ale które mogły wywrzeć na ciebie wpływ. Jeśli chcesz, skorzystaj z wzoru takiej modlitwy zamieszczonego np. w książce O. Roberta Faricy (R. Faricy SJ, Jak rozmawiać z Bogiem, Wydawnictwo „M”, Kraków 1991).
